بعضی از متون به قدری تامل برانگیز و خاص هستند که انسان را به فکر فرو می‌برند. ما نیز در این بخش از سایت ادبی و هنری روزانه چندین متن تامل برانگیز را برای شما دوستان قرار داده‌ایم. پس اگر به دنبال چنین متونی هستید، در ادامه همراه سایت ادبی روزانه باشید.
جملات تامل برانگیز و عمیق
پیرشدن مزایا و معایبی داره
مثلا اینکه کلمات روزنامه رو از نزدیک نمی‌بینی، ولی احمق‌ها رو از دور تشخیص میدی!
✍🏻 جک نیکلسون
هرچی رو که تو دوست داشتی رو، منم دوست داشتم،
اون روز رو یادمه که خانم معلم پرسید: هرکی، از چی تو زمستون خوشش میاد؟
همایون خُله گفت از شیرِ سرد،
لاله گفت از دماغ هویجیِ آدم برفی،
آندره گفت از برف،
یاسمین گفت از هیچیش،
ناهید گفت از سرما خوردن،
علی گفت از صدای برف،
من گفتم از تعطیلی مدرسه به خاطر برف،
تو گفتی از بوی پوست پرتقال سوخته روی بخاری وسط روز برفی،
می‌دونستم تو یه چیزی میگی که شبیه بقیه نیست،
تو فرق داشتی گلی …
✍🏻 صفی یزدانیان
من و تو بارها زمان را
در کافه‌ها و خیابان‌ها فراموش کرده بودیم
و حالا زمان داشت از ما
انتقام می‌گرفت…
✍🏻 گروس عبدالملکیان
آدم درختهايی را میبيند كه كم رشدند، گره‌دار و كج و كوله‌اند، ظاهرشان توی ذوق میز‌ند مگر جنگل برای خاطر اين جور درخت‌ها زندگی را به خودش حرام میكند…!
آنچه می‌جویی، تویی
و آنچه می‌خواهی، تویی
پس زِ تو تا آنچه گم کردی
رَه بسیار نیست…
✍🏻 عطار
اگه عاشق یه ادم درست بشین زندگیتون خیلی قشنگ میشه. انگیزه پیدا میکنین برای بقیه کارهاتون و وقتی همه چی سخت میشه، بودنش شاید همه گره‌ها رو باز نکنه، ولی تحملشون رو راحت‌تر میکنه.
به قول محمد صالح علا:
دوست داشتنِ شما
رنج واقعیت را کم میکند…
نه جانم ،
مرد و زن ندارد …!
به نقطه‌ی عشق که رسیدی ،
شورانگیز باش برایِ عاشقانه‌هایت …
میان جمع ، رویش را ببوس …!
میان مردم فریاد بزن دوستت دارم …
و اگر کسی چشم غُره‌ای رفت ،
دعایش کن تا عاشق شود !
همین …
چطور باید زمان را متوقف کرد: بوسه
چطور باید در زمان سفر کرد: خواندن
چطور باید از زمان گریخت: موسیقی
چطور باید زمان را احساس کرد: نوشتن
چطور باید زمان را آزاد کرد: نفس کشیدن
دلتنگی یک واژه نیست
روح مچاله شده‌ای است
که سخت نفس می کشد…
وقتی تنهاییم …
دنبال دوست می گردیم …
پیدایش که کردیم، دنبال عیب هایش میگردیم !
وقتی که از دستش دادیم،
در تنهایی دنبال خاطراتش می کردیم …!
مراقب قلب ها باشیم …
هیچ چیز آسان تر از قلب نمی شکند!
دیگران را ببخشید…
بی عقلی ، تهمت ها،خیانت و بی ادبی
نشانه عدم بلوغ روحی انسان هاست.
انسان های نارس این موارد را زیاد دارند ؛
شما انسانی رسیده باشید!
با سبکبالی و بدون اینکه قضاوت یا
سرزنش کنید ،
و بدون اینکه از این حرفها ناراحت شوید…
از کنار این ها رد شوید …
اگر هوای دلتان ابری شد
و چشمهایتان باریدند،
بگذارید این اشک ها باران رحمت و
بخشش باشند برای انها که نمی دانند و
زمین دلشان خشک شده است
اینجاست که دل بخشنده شما
چشمه جوشانی می شود که به منبع عظیم لطف خدا متصل شده است.
این جمله بو علی سینا را باید با طلا نوشت :
هر چیزی کمش دارو است
متوسطش غذا است
و زیادش سم است
حتی محبت کردن…
ما می‌توانیم خیلی چیزها را به آدم‌های اطرافمان هدیه کنیم؛ مثل عشق، لذت و محبت.
اما لیاقتِ داشتن‌شان را نمی‌توانیم به آن‌ها بدهیم.
هیچ چیزی را بی جواب نگذار
جواب سلام را باسلام بده
جواب تشکر را با تواضع
جواب کینه را با گذشت
جواب بی مهری را با محبت
جواب دروغ را با راستی
جواب دشمنی را با دوستی
جواب خشم را به صبوری
جواب سرد را به گرمی
جواب نامردی را با مردانگی
جواب پشت کار را با تشویق
جواب بی ادب را با سکوت
جواب نگاه مهربان را با لبخند
جواب لبخند را با خنده
جواب دل مرده را با امید
جواب منتظر را با نوید
جواب گناه را با بخشش
هیچ وقت هیچ چیز و هیچ کس را بی جواب نگذار، مطمئن باش هر جوابی بدهی یک روزی، یک جوری، یک جایی به تو باز میگردد
زندگی زیباست ای زیبا پسند
زنده اندیشان به زیبایی رسند
آن قدر زیباست این بی بازگشت
کز برایش می توان از جان گذشت
شاخه ها را از جدایی گر غم است
ریشه هاشان دست در دست هم است…
خطرناکترین نوع بشر کسی است که
فهمش کم و اعتقادش زیاد است.
وجود هیچکس غمها را از بین نمی برد
اما کمک میکند با وجود غمها محکم بایستیم!
درست مثل چتر که باران را متوقف
نمی کند، اما کمک می کند آسوده زیر
باران بایستیم …!
ابرها به آسمان تکیه می کنند ؛
درختان به زمین ؛
و انسانها به مهربانی یکدیگر …!
گاهی دلگرمی یک نفر چنان معجزه
می کند که انگار خدا در زمین کنار توست !
جاودان باد سایه کسانی که
شادی را علتند نه شریک،
متن عمیق
اگر با دلت،
چیزی یا كسی را دوست داری
زیاد جدی نگیر،
زیرا كار دل،
دوست داشتن است
همانند چشم،
كه كارش دیدن است.
اما اگر روزی،
با عقلت كسی را دوست داشتی
اگر عقلت عاشق شد،
بدان كه چیزی را تجربه میكنی
كه اسمش عشق است.
خدایا كفر نمی گویم؛
پریشانم
چه می‌خواهی تو از جانم؟
مرا بی آنکه خود خواهم، اسیر زندگی کردی…
خداوندا
اگر روزی بشر گردی
ز حال بندگانت با خبر گردی
پشیمان می‌شوی از قصه خلقت، از این بودن از این بدعت.
خداوندا
اگر روزی ز عرش خود به زیر آیی؛
لباس فقر پوشی
غرورت را برای تکه نانی
به زیر پای نامردان بیاندازی…
و شب، آهسته و خسته
تهی دست و زبان بسته
به سوی خانه بازآیی،
زمین و آسمان را کفر گویی! نمی‌گویی؟
“کارو دردریان”
از بزرگی پرسيدند:
معنی زن چيست؟
با تبّسم گفت:
لوحی از شيشه است
که شفّاف بوده و باطنش را
میتوانی ببينی.
اگر با مدارا او را لمس کنی؛
درخشش افزون می‌شود
و صورت خود را در آن مى بينی
اما اگر روزی آن را شکستی
جمع کردن شکسته هايش
بر تو سخت می‌شود.
اگر احياناً جمعش کردی
که بچسبانی بين شکسته هايش
فاصله می افتد و هر موقع دست
به محل شکستگی بکشی
دستت زخمی ميشود.
زن اينچنين است پس آن را نشکن.
زندگی آنچه زیسته ایم نیست،
بلکه همان چیزی است که
در خاطرمان مانده
و آن گونه است که به یادش می آوریم
تا روایتش کنیم…
قرار نیست
که با افکار دیگران زندگی کنیم
و قرار نیست
به شیوه ای که دیگران برای
ما چیدند هماهنگ شویم
خودت برای خودت زندگی کن،
همانطور که دوست داری
همانطور که لذت میبری.
و مطمئن باش
اگر خودت به فکر خودت نباشی،
کسی در این دنیا
خوشبختی و شادی را
به تو تعارف نخواهد کرد…
پس شاد باش و عاشقانه زندگی کن…❤️
معلمی گفت توانا بود هرکه..؟
دانش آموزی ادامه داد
“توانا بود هرکه دارا بود”
ز ثروت دل پیر برنا بود
تهی دست به جایی نخواهد رسید
اگر چه شب و روز کوشا بود
ندانست فردوسی پاکزاد
که شعرش در این ملک بیجا بود
گر او را خبر بود از این روزگار
که زر بر همه چیز والا بود
نمیگفت آن شعر معروف را
“توانا بود هرکه دانا بود”
باشخصیت بودن اصلا سخت نیست
همین که کلی جواب داری ولی جلوی یه آدم نادان سکوت میکنی
یعنی با شخصیتی…
آدمی که تو رو تحقیر میکنه
تا با کوچیک کردن و آزار دادنت
احساس قدرت کنه
آدم سالم و نرمالی نیست
چون کسی که شخصیت درستی داره
نیازی نداره تا با خرد کردن دیگران و از بین بردن اعتماد به نفس به اونها رشد کنه و بالا بره..
تو باید یک نفر را داشته باشی که آرامِ جانِ بی قرارت باشد. به وقتِ خوب نبودنِ احوالاتت دانه دانه دلتنگی هایت را از شانه هایِ سنگینت بردارد. تا آرامشِ روحِ متلاشی شده ات شود و تو باید به دور از هیاهویِ شهر یکی را کنجِ دلِ زندگی ات داشته باشی که به دل و دوست داشتنش تکیه کنی، کسی که دوست داشتنش به این راحتی ها تمام نشود.
که اگر پیشَش هر کسی باشی و در هر لباس و موقعیتی امنیتِ بودنش گرمایِ مطبوعی زیرِ پوستِ زندگی ات ببخشد. کسی که برایت با همه ی آنهایی که دیده ای فرق کند مثلِ روح و جانت تمام و کمال دوستش داشته باشی و تو این یک نفر را از همه یِ این دنیا و ادمهایش طلبکاری…!