دلنوشته‌ های کوهنوردی و کوه [ 50 متن زیبا برای کوهنوردان و عاشقان کوه ]

قطعا شما کوهنوردان انسان‌ هایی خاص با علاقه سکوت و عظمت طبیعت هستید. بسیاری از کوهنوردان نیز درباره تجربه‌های خود در طبیعت دلنوشته‌ های جذابی را نوشته‌ اند. در ادامه با روزانه همراه باشید چرا که ما چندین دلنوشته‌ های کوهنوردی را قرار داده‌ ایم.

جملات و دلنوشته‌ های زیبا درباره کوه و کوهنوردی

کوهها را میتوان شناسنامه یک سرزمین دانست .

کوهها مانند مادرانی مهربان برای ساکنان دره ها و دامنه هایشان خیر و برکت را به ارمغان می آورند.

با چشمه سارانشان دشتها را سیراب میکنند و با قامت بلندشان نظاره گر تکاپوی زندگی و شادی و غم پدران و مادرانمان بوده اند .

دماوند را شناسنامه ایران میدانند و کوههای پربرف قفقاز را هم شناسنامه سرزمین گرجستان و ایستادگی مردمانش در گذرگاه تاریخ ؛ و این تقدیر مابود که کوهها و دره های درخشان را همانند نیاکانمان با خداوند سهیم باشیم .

متن احساسی درباره کوهنوردی

من یک کوهنوردم ! فرق طبیعت را با زباله دان می دانم. می دانم که رودخانه وسیله ایاب و ذهاب زباله های من نیست. می دانم که رودخانه شاهرگ حیات بخش کوهستان است. من هنگام ترک طبیعت به پشت سر خود نگاه می کنم، مبادا زباله ای بر جای گذاشته باشم. من به دوستان و همنوردانم که نسبت به پاک نگه داشتن طبیعت بی تفاوت اند، با لبخند تذکر می دهم.

من یک کوهنوردم ، دوستدار طبیعتم. وقتی آن را ترک می کنم، نه چیزی به آن اضافه کرده ام و نه چیزی از آن کاسته ام. من و همنوردانم در طبیعت به ستون یک و در یک راستا حرکت می کنیم تا کمتر خاک و گیاهان را لگدکوب کرده باشیم. من سخاوت طبیعت را می فهمم، آنچه از او می خواهم به من خواهد داد: لذت، آرامش، شادی، زیبایی، سکوت …

من یک کوهنوردم، یک طبیعت گرد!

نابودی نسل یوز ایرانی، گور ایرانی و رو به زوال رفتن حیات وحش سرزمینم، قلب مرا می خراشد!

من یک کوهنوردم . من از تماشای جان کندن حیوانات وحشی لذت نمی برم.

من بر دیوار اتاقم هیچ عکسی ندارم که در آن، بر نعش گرازی ایستاده باشم.

من هیچ دم روباهی در خانه ندارم..

کپشن و استوری کوهنوردی

من یک کوهنوردم . ردپای زباله را تا بلندترین قله ها و پست ترین دره ها و دورترین کویرها و انبوه ترین جنگل ها دیده ام و از خود پرسیده ام: جز کوهنوردان چه کسی به اینجا دسترسی دارد؟

من نمی توانم همه را اصلاح کنم. نمی توانم به همه تذکر بدهم. اما از خودم شروع خواهم کرد. خودم را اصلاح خواهم کرد!

کوهنوردی عشق به طبیعت است و عشق به طبیعت، ورزش ما نیست، باور ماست، زندگی ماست. به راستی که کوهنوردی فقط ورزش نیست، کوهنوردی یک روش زندگی است.”

گفت :اینقدر کوهستان نرو می میری

گفتم : اگه نرم هم می میرم

گفت : اگه بری از درد می میری

گفتم : اگه نرم هم از درد می میرم

گفت : هوای کوهستان جلوی درد رو نمیگیره!

گفتم : هوای شهر هم جلوی مرگ رو نمیگیره…

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣثل ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩی ﻣﻴﻤﻮﻧﻪ !

ﺑﻌﻀﻲ ﻭﻗﺘﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺗﻮ ﻧﮕﺎﻩ کنی ﻭ ﺑﺒﻴﻨﻲ ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﻭ ﺍﻭﻣﺪی ﭼﻘﺪﺭ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﻮﻧﺪﻩ !

ﺷﻴﺐ ﺳﺨﺖ ﺭﻭ ﮔﺬﺭﻭﻧﺪی ﻳﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺗﻮ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺍی …

ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻴﻬﺎﺗﻮ بسنجی، ﺧﻮﺩﺗﻮ ﺑﺮﺍی ﺻﻌﻮﺩ ﺑﻪ ﻗﻠﻪ ﺁﻣﺎﺩﻩ کنی …

ﺑﻪ ﻛﻮﻟﻪ اﺕ ﻧﮕﺎﻩ کنی ببینی ﭼﻴﺰی ﻛﻢ ﻧﺪﺍﺭی ﻛﻪ ﺍﮔﻪ ﻳﻪ ﺟﺎیی ﮔﻴﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩی ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﻧﺮی …

ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻪ ﻫﻤﻨﻮﺭﺩ ﺧﻮﺏ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻲ …

بعضی ﺟﺎﻫﺎ ﺗﻮ ﺩﺳﺘﺸﻮ ﺑﮕﻴﺮی بعضی ﺟﺎﻫﺎ ﺍﻭﻥ !

ﺑﻪ ﺻﺨﺮﻩ ﻫﺎی ﺟﻠﻮی ﺭﻭﺕ ﻧﮕﺎﻩ کنی؟

ﺑﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭﺕ !

ببینی ﺍﺻﻼ ﺑﻠﺪی ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ بشی ﻳﺎ ﻧﻪ !!!!

ﺁﺭﻩ …

دلنوشته زیبا در مورد کوه

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣثل ﻛﻮﻫﻨﻮﺭﺩی ﻣﻴﻤﻮﻧﻪ !

ﺑﻌﻀﻲ ﻭﻗﺘﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻭﺍﺯ ﺑﺨﻮنی …

بعضی ﺟﺎﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺮﻕ ﺑﺮﻳﺰی …

بعضیﺍﻭﻗﺎﺕ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ کنی…

بعضی ﺟﺎﻫﺎ ﺍﺣﺘﻴﺎﻁ …

ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻝ ﺑﺪی ﺑﻪ ﺻﻌﻮﺩﺕ !

ﺗﺎﻭقتیﺍﻭﻥ ﺑﺎﻻ ﺭﺳﻴﺪی ﺗﻤﺎﻡ خستگی ﺭﺍﻩ ﺍﺯ ﺗﻨﺖ ﺑﻴﺎﺩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ..

ﻭ ببینی ﺯﻳﺒﺎیی ﻫﺎ ﺭﻭ…..

کوهنورد که باشی؛

آنچه‌‌ برای دیگران سختی و مشقت است برای تو تفریح است

زندگی مثل کوه است

بالا رفتن از آن سخت است

اما وقتی به قله رسیدید

منظره زیبایی خواهید داشت

زندگی مانند بالا رفتن از کوه است

با این تفاوت که دیدن قله مهم نیست

آنچه واقعا مهم است

بقای شما در طول سفر است

کوه ها فقط زمانی مشکل ساز می شوند

که از تو بزرگتر باشند

باید آنقدر خودت را توسعه بدهی

که از کوه هایی که با آن ها روبرو می شوی

بزرگتر شوی

متن احساسی درباره قله کوه

وقتی به بالای قله برسی، شاید همه دنیا تو را نبینن، ولی تو همه دنیا را می بینی.

گاهی زندگی یعنی سخت کوشی برای رؤیایی که، هیچ کس جز شما، قادر به دیدنش نیست…

زندگی مانند یک کوه است؛ همان چیزی را به تو بر می‌گرداند که خودت فریاد زده باشی…

کوهنوردی کنید

و از کوه ها بالا بروید

نه برای اینکه دنیا شما را ببیند

بلکه برای اینکه شما بتوانید دنیا را ببینید

در کوه میشه چیزایی رو دید و درک کرد که در شهر اصلا مفهومی نداره…

کوه ، جنگل ، دریا و کویر انرژی زیادی به انسان منتقل میکنند ی جورایی منبع انرژی هستن. در معرض قرار بگیریم تا چند روز شارژ میشیم

کوهستان ها یاد آور همه آن چیزهایی است که به بشر درس استقامت ، بلند پروازی و حقیر شمردن

مشکلات را می دهد . کوه که بروی و از آن بالا به شهر و آدم هایش نگاه کنی ، تازه در می یابی

که چقدر بزرگی و تا چه اندازه آنچه را که بزرگ می پنداشتی و عظیم تصورش می کردی ،

ریز است و قابل صرف نظر

کوهنورد که باشی، فرق نمیکنه اهل کجا باشی، هر جا که باشی، کنار کوهنوردا احساس غربت نمی کنی

کوهنورد که باشی، عشقت آب چشمه ای و مسیر کوهنوردیته

کوهنورد که باشی، وقتی داری به قله میرسی، دل تو دلت نیست. وقتی هم رسیدی، اشک تو چشات نقش میبنده. کوهنورد که باشی، موقع برگشت از قله ی کوه، خداحافظی میکنی و دلت میگیره

صفای کوهستان یادآور یکرنگی وجود انسان هاست که در شلوغی شهر گم شده و فرصتی است برای بازگشت به خود و صیقل دادن روح و روان و پالایش و زدایش آلودگی ها، که خستگی لذت بخشی به جسم می دهد وتکاپوی اراده انسان در مواجهه با سختی در فتح قله را به نمایش می گذارد،

این همه را باید به کوه زد تا احساس شود